top of page

Blog

Welkom SaraNala!

Toen mijn kleine vriendje en ik in verband met de scheiding een tijdje bij mijn ouders gingen wonen, moesten we noodgedwongen en onverwacht afscheid nemen van onze poes. Gelukkig heeft zij een heel fijn en liefhebbend huisje gekregen bij een van Joris zijn vriendjes, waar goed voor haar wordt gezorgd! Nu er rust en meer zekerheid is en we allebei toch graag wel weer een poesje wilden besloot ik op zoek te gaan naar een nestje. Deze vond ik- en Kattenmama Mies schonk ons (en drie zusjes) Saranala. 

Laten we het eerst even over de naam hebben. Die is- inderdaad- debiel. Maar het is ook- en vooral -een compromis en gelukkig zal niemand haar ooit zo noemen. Ik was er vrij snel over uit dat ik haar Saar wilde noemen. Of Saartje. Mijn kleine vriendje was er vrij snel over uit dat hij dat niet wilde. Saartje was een stomme naam, alleen voor meisjes. Hij wilde iets stoers, zoals .... Snoezepoes. Ja. Maar nee.

Het Grote Vriendje onderging hier meteen een test. Hij lachtte nogal hartelijk om de suggestie van het Kleine Vriendje. Ze kwamen samen nog tot een paar idiote ideeen, maar gelukkig was eind van het liedje iedereen tevreden. Kleine Vriendje heeft een heftige aanval van een 'Leeuwenkoning' periode, dus het moest 'Nala' worden. Met Saranala was hij tevreden. Ik noem haar Saartje. Kleine Vriendje noemt haar Nala. Het Grote Vriendje noemt haar Staartje. Mij best. Saartje is fantastisch. Nadat ze eerst een heel weekend verstopt zat onder de verwarming, begon ze langzaam maar zeker in kleine stapjes de wereld te ontdekken. 

Na een maandje bij ons thuis is ze ontzéttend speels- ze rent de hele kamer door, de speeltjes vliegen je om je oren en als we op de bank zitten rent ze snel en hard over ons heen. Maar gelukkig houdt ze ook van knuffelen!

Los van dat ik het heerlijk vind dat ze bij me komt liggen 's avonds, ben ik ook voor Joris heel blij met haar komst. Hij laat haar trots zien aan zijn vriendjes, hij speelt met haar en hij leert beetje bij beetje over zijn 'huisdierenangst' heen te komen. Soms loop je krasjes op van spelen- die gaan vanzelf weer weg en dat leert hij mooi op deze manier! Met deze post hoop ik te voorkomen dat ik zo'n crazycatlady wordt die te poes en te onpoes (haha) foto's en filmpjes blijft delen van haar 'kattenkind'- want die drang is GROOT. Wij gaan weer even verder spelen, wil je op de hoogte blijven van de avonturen van Saar? Laat dan vooral hieronder je mailadres achter! 

  • Black Facebook Icon
  • Black Instagram Icon
bottom of page