top of page

Blog

Woodwick 'the crackling candle'

Toen ik op 1 december terugkwam in mijn oude huis wilde ik het me graag echt eigen, en vooral heel gezellig maken. Ik hing mijn 'schilderijtjes' (goedkope maar kleurrijke canvasjes van action) weer op, kocht nieuwe kussentjes voor op de bank in mijn 'interieurkleuren' (roze en mintgroen omdat alleen roze wel erg barbie is) én ik ontdekte de wondere wereld van geurkaarsen.

Daarover dus vandaag meer. Allereerst volg ik dus zelf een aantal bloggers, waarvan er een paar steeds lyrisch waren over kaarsen. Dan dacht ik: Joh. Het is een kaars. Geen goed boek, of fijn recept waar je iets over kunt delen, maar een kaars. Nu kwam ik zelf ook niet heel veel verder in mijn kaarsontwikkeling dan waxinelichtjes en hoofdpijnverwekkende geurkaarsen van xenos, dus dat hielp ook niet echt mee. De vonk sloeg over (haha pun intended) tijdens  een bezoekje aan ikea, een hele tijd geleden, met een van mijn lievelingsmensen, als ik het me goed herinner, mijn nichtje. Zij moest persee roze geurkaarsen mee van daar, in de geur 'make-up'. Tsja. Ik snapte het niet, tot ik ze rook. Een hele zachte, niet overheersende, haast wasmiddelachtige geur. 'Ja,' zei ze 'en ze blijven ook echt heel lang ruiken!' Dus kocht ik ze ook en ik raakte verslaafd. Na een tijdje hoorde de geur echt bij thuiskomen en ik stak een paar vriendinnetjes ook aan met het virus. Ook zij gingen om en kochten de roze ikea geurkaarsen.

Eenmaal pootjebadend in die wereld werd ik expirimenteel en wilde ik meer! Ik sprak met mezelf af dat ik 1 geurkaars per keer mag branden, om geuroverschot in huis te voorkomen. Ik kocht voor mezelf afgelopen kerst een hele dure geurkaars van rituals, die ik om die reden nog niet heb kunnen proberen, maar waar ik soms al wel heel gelukkig aan snuffel. Tijdens een bezoekje aan intratuin in Duiven rond kerst (geweldig! Zeker met kids. Aanrader!) Liep ik tegen woodwick kaarsen aan. Eigenlijk liep ik gewoon vol in de marketing val van woodwick, maar hey, who cares. In grote letters stond er 'Woodwick, the crackling candle.' En er lagen handleidingen. Een knetterkaars met een handleiding? Dat moest ik proberen! Ik snuffelde aan miljard geuren en koos een kleine variant met 42 branduren in de geur 'oatmeal cookie' : een geweldige combinatie van vers gesmolten warme stukjes caramel, aangevuld met wilde haver, het geheel wordt compleet gemaakt door een heerlijke tint van romige amandelmelk.' Heerlijk dus. Of zoals mijn buurvrouw zei: "staat er hier iets te verbranden?' Tsja. Maargoed, een crackling candle. Woodwick claimt dus dat door de houten lont in de kaars er een uniek knetterend effect onstaat, vergelijkbaar met een knus knisperend haardvuur. Of, zoals mijn buurvrouw zei: 'heb je luidsprekers die staan te ruisen ofzo?' Hahaha. De kleine variant van de kaars kost 11,95 en brandt zoals gezegd 42 uur. De was brandt op een speciale manier waardoor je de kaars minimaal 2 uur moet laten branden, maar dan brandt hij ook echt zonder aan het (leuke) potje te blijven plakken.  

Toen ik de kaars kocht was ik sceptisch; maar ik ben helemaal om. De geur is heerlijk en niet overheersend en het effect van de houten lont is echt bijzonder. Geen knisperend haardvuur wat mij betreft, maar wel een gezellig geluid. Ik ben dus nu fan van woodwick!

Heb jij iets met geurkaarsen? Of vind je het onzin? Kende je de kaarsen van woodwick al? Of ga je het nu ook proberen? Ik ben benieuwd! Tot snel, Geurige groet (....zucht), Ellen 


  • Black Facebook Icon
  • Black Instagram Icon
bottom of page