Als het even niet zo leuk is..

Okay. Ik was even weg. En nu ben ik weer even terug. Want er gebeurde iets heftigs in mijn leven. En ik moet wennen aan de klank van deze woorden: 'Ik ga scheiden.' Nu vind ik dat als je een persoonlijke blog begint, dat je dan ook zo stoer moet zijn om de niet-zo-leuke-dingen-van-het-leven te delen. Dacht ik. En als dat er op aan komt blijkt dat dus best wel lastig te zijn. Want doen alsof het goed gaat is voor heel veel mensen- en ook voor mij- makkelijker dan toegeven dat het even niet zo goed gaat. Dus there you have it. Begin dit jaar was ik 32, had een man, een kind, een huis en een baan, en een paar maanden later ben ik nog steeds 32, alleenstaande ouder, in scheiding, werkloze student. Bam. Dag basis, hallo nieuw leven. Als je me vraagt hoe het gaat zeg ik, half uit beleefdheid, kwart uit bescherming en kwart omdat het klopt; 'naar omstandigheden goed.' Dat is soms waar- en soms ook niet. Soms heb ik geen zin om te voelen, soms heb ik geen zin om te praten, soms heb ik geen zin om te denken. Soms slaap ik niet, soms slaap ik heerlijk, soms heb ik angst, soms heb ik hoop. Ons verhaal is niet in een blog te vangen. En al was dat het wel, dan nog ken ik- en deel ik- maar een kant van het verhaal. Elk verhaal heeft twee kanten. Ellie Lust zegt 'al is de pannenkoek nog zo dun, hij heeft altijd twee kanten.' En zo ook hier, bij ons. Wij leven onze eigen pannenkoek. En ik weet dus zeker dat hij daarom had moeten lachen. Het is een aardig rommeltje. Elke dag begint zonder te weten welke afslag van de emotionele achtbaan het leven vandaag weer voor je in petto heeft. En als je dan denkt daar mee om te kunnen gaan, is er ineens rust en stilte. Benauwende rust en stilte. En omdat er nou eenmaal nog wel wat te lachen moet zijn; ik vond een plaatje met een quote waarop stond dat échte vrienden als 'in je broek plassen' zijn; alleen jij herkent het warme gevoel dat het bij je veroorzaakt. 😂En boy, wat heb ik dan een boel in mijn broek geplast de laatste tijd. 😂 Ik kan niet uitdrukken hoe dankbaar ik ben voor alle steun en liefde. Ik mag hopen dat ik op een dag iets terug kan doen. Zo-veel dankbaarheid voor jullie. Tussen de wirwar van beleefdheden en verplichtingen zei mijn buurman op een mooie zondagochtend; 'Een scheiding kan niet alleen maar verliezers hebben, want dan zou niemand er voor kiezen. Met de tijd zal blijken wat er te winnen viel.' We zullen zien. Met de tijd. X